یه دختر کوری تو این دنیای نامرد ی زندگی می کرد،این دختره یه نامزد داشت که عاشقه اون بود، دختر همیشه می گفت : اگه چشمامو داشتم و بینا بودم همیشه با تو می موندم.

یه روز یکی پیدا شد که به اون دختر چشماشو بده، وقتی که دختر بینا شد دید که نامزدش کوره،

بهش گفت : من دیگه تو را نمی خوام... 

پسره با ناراحتی رفت ویه لبخند تلخ بهش زد و گفت :  مراقب چشمای من باش...

                        عشق   بینایی   را    می گیرد

                         دوست داشتن بینایی می دهد

                                                                و

                عشق یک جوشش کوراست

                                   و  پیوندی   از   سر   نابینایی